SK Telekom vs KOO Tigers
Opublikowano | 
Super User
27 dni. 16 zespołów. 96 graczy. 4 miasta. Miliony widzów na żywo, i przed ekranami telewizorów i komputerów. Wszystko sprowadza się do tej jednej chwili, gdy upadnie jeden z Nexusow, a publiczność berlińskiej O2 areny będzie skandować nazwę zwycięskiej drużyny, która wzniesie Summoners Cup. Przyjrzyjmy się bliżej meczowi, który będzie zwieńczeniem wielkiego święta wszystkich graczy League of Legends
Pretendenci
Chociaż z tego samego regionu, SK Telekom i KOO Tigers to dwa diametralnie różne teamy. Pierwszy z nich, na którego czele stoi Kyunghwan "Marin" Jang to wieloletnia, obsypana tytułami organizacja. To nie ich pierwszy finał – dwa lata temu to oni zatriumfowali w Staples Center jako Mistrzowie Sezonu 2013. Mimo że z tamtego składu ostali się jedynie dżungler Seong-Woong "Bengi" Bae i mid-laner Sanghyuk "Faker" Lee, to nowi członkowie jeszcze bardziej wzmocnili drużynę. Uważane za faworyta, SKT może być pierwszym podwójnym czempionem.
Historia KOO jest niczym bajka dla dzieci. Odrzuceni przez swoje poprzednie teamy weterani, którzy - by udowodnić, że jeszcze mają w sobie to coś - stworzyli zespół, który przez pewien czasu dominował LCK. Po występie w katowickim Spodku na Intel Extreme Masters, gdzie zostali pokonani przez plasujące się na końcu tabeli LPL World Elite, utracili swój impet i wydawali się go nie odzyskać. Aż do teraz. Przybywając do Europy Tygrysy znalazły w sobie pokłady dotąd niewykorzystanej energii i pokonując takie potęgi jak Fnatic czy KT Rollster wywalczyły sobie drogę aż do wielkiego finału.
Oko w oko
Obie drużyny mogą się pochwalić jednymi z najlepszych indywidualnie graczy na każdej z alejek. Zobaczmy, jak wyglądają poszczególne match-upy.
Dolna linia. Stojący w cieniu swoich towarzyszy, Junsik "Bang" Bae i Lee "Wolf" Jae-wan są uznawani za jeden z niewielu słabych punktów SKT. W finale będą musieli stanąć w szranki z prawdziwą śmietanką dolnej linii. AD Carry KOO Tigers Kim "PraY" Jong-in ma z ich teamem rachunki do wyrównania. Dwa lata temu wraz z Najin Black Sword w zaciętej serii pięciu gier zostali wyeliminowani z Mistrzostw właśnie przez SK Telekom. Tym razem ma jednak u boku prawdziwego wirtuoza wsparcia - Beom-hyeon "Gorilla" Kang pokazał, że w kontroli wizji, chronieniu drużyny i inicjowaniu walk nie ma sobie równych.
Czempioni do zobaczenia:
- Bang i Wolf – Kalista i Alistar. Bang pozostaje niepokonany jako Kalista w profesjonalnych rozgrywkach. Jego umiejętności w graniu nią sprawiają, że przeciwnikom niezwykle trudno złapać skoczną Włócznię Zemsty. Alistar to najczęściej wybierana przez supporta SKT postać, idealnie pasująca do jego stylu gry jako inicjatora, a także świetnie zgrywa się z Kalistą Banga, która może wrzucić go w sam środek walki.
- Pray i Gorilla – Ashe i Tahm Kench. Lodowa łuczniczka w rękach AD Carry KOO Tigers sieje prawdziwe spustoszenie – pomimo tego, że wnosi więcej CC do teamu, niż obrażeń, Pray ma nią oszałamiające KDA 14.5. Gorilla był pierwszym graczem, który sprowadził Króla Rzeki na Summoners Rift przeciwko CLG i dosłownie zjadł ich żywcem. Jeśli SKT pozwoli mu na zagranie Tahmem, możemy być pewni, że zobaczymy idealnie wyliczone pożarcia i agresywne ganki na całej mapie.
Dżungla. Jeśli w SKT słabym punktem jest dolna linia, to w przypadku KOO mówi się, że dżungler Lee "Hojin" Ho-jin jest ciężarem drużyny. Hojin poprawił ostatnio swoją grę, a nawet zaskoczył Fnatic wybierając niewidzianego od dawna w rozgrywkach Zaca i dzięki jego inicjacjom udało im się pokonać europejską drużynę. Na jego nieszczęście zmierzy się z ”Dżunglą we własnej osobie”, jak jest zwany w Korei - Seong-Woong "Bengi" Bae. Leśnik SKT już raz dzierżył w swych rękach Summoners Cup i w tym roku znowu ma okazję to zrobić. Po ubiegłorocznym spadku formy, Bengi znowu jest w swoim żywiole i póki co pozostaje najlepszym dżunglerem turnieju.
Czempioni do zobaczenia:
- Hojin – Lee Sin. Wraz z zablokowaniem Gragasa, las stał się otwarty na nowe postacie. Poprzednia ksywka Hojina - ”Lee” mówi sama za siebie – dżungler KOO to jeden z najlepszych graczy Ślepego Mnicha na świecie. Jeśli uda mu się dobrać do Lee sina, możemy się spodziewać pokazu mechanik z najwyższej półki.
- Bengi – Elise. Mimo iż kiedyś znany bardziej z wspierającego stylu gry i bohaterów takich jak Nunu, po przesiadce na agresywniejsze postacie w lesie Bengi wciąż czuje się komfortowo. Jego celnie wymierzone kokony zapewnią towarzyszom dominację na linii, a świetna kontrola wizji pozwoli sojusznikom na przemyślane zagrania.
Środkowa linia. Jeden, jedyny i prawdziwy. Każdy gracz League zna jego imię. Sanghyuk "Faker" Lee. Nieśmiertelny król demonów, jak okrzyknięto go na jego pierwszych mistrzostwach. Przez wielu uważany za najlepszego gracza LoLa w historii. Ostatnimi czasy Faker zmienił swój styl gry – to już nie on jest wielką gwiazdą drużyny i często poświęca część złota na rzecz sojuszników, a deficyt nadrabia swoją umiejętnością ogrania przeciwnika. Seo-haeng "Kuro" Lee wydaje się być na przegranej pozycji mierząc się z ”bogiem” League. Mid-laner tygrysów jednak także nie ma się czego wstydzić – przez cały turniej pokazał się od świetnej strony, wybierając aż osiem różnych postaci i każdą zaprezentował najwyższy poziom. W KDA prześciga nawet Fakera – 7.95 do 7.27. Czeka nas wyrównany pojedynek dwóch wyśmienitych graczy.
Czempioni do zobaczenia:
- Kuro – Viktor. Herald maszyn zawdzięcza swoją obecność na profesjonalnych rozgrywkach właśnie Kuro. Gracz środkowej linii KOO jako pierwszy wybrał go w LCK, co podłapali zawodnicy na całym świecie. Nie raz zobaczymy, jak dzięki swojemu doświadczeniu i wyczuciu tej postaci Kuro zmaże któregoś z graczy SKT z mapy.
- Faker – Le Blanc. Złoty chłopak League of Legends oprócz nieziemskich mechanik jest znany z nieskończonej puli czempionów – Master Yi, Olaf, Irelia na środkowej linii to cuda, które tylko Faker mógłby wymyślić. Gdyby musieć wybrać jedną postać, z którą najłatwiej skojarzyć mid-lanera SK Telekom to z całą pewnością była by to Le Blanc. Zwodnicza czarodziejka to postać, którą Sanghyuk przyciągnął wiele banów i aż do Mid Season Invitational w maju tego roku pozostawał nią niepokonany. Le blanc idealnie pasuje do jego stylu gry – Faker czai się tylko, by w ułamku sekundy złapać odosobnionego członka drużyny i wysłać go na fontannę z szarym ekranem.
Górna linia. Na koniec przyjrzymy się prawdziwej uczcie dla oka każdego widza. Dwóch wspaniałych graczy i geniuszy top-lane zmierzy się przeciwko sobie. Kyunghwan "Marin" Jang okrzyknięty ”Fakerem topa” do tej pory nie zdawał się nadążyć za swoim przydomkiem. Gdy meta skupiła się na jego roli, Marin rozkwitł, co szczególnie ukazało się na Mistrzostwach – do tej pory zarówno na linii jak i w walkach drużynowych żaden gracz górnej linii nie dorastał mu do pięt. Jednak Kyungho "Smeb" Song to nie jakiś zwykły top-laner, a najaśniejsza gwiazda KOO. To właśnie jemu Tygrysy zawdzięczają większość swoich wygranych – Smeb kara każdy błąd przeciwnika i bezlitośnie go wykorzystuje dla swojej przewagi.
Czempioni do zobaczenia:
- Smeb – Fiora. Niesamowicie wymagający mechanicznie bohater w rękach niesamowicie uzdolnionego gracza to prawdziwa poezja. Smeb tańczy dookoła przeciwników, z idealnym wyczuciem blokując najważniejsze efekty CC Ripostą, by w odpowiednim momencie uderzyć najważniejszy cel.
- Marin – Renekton. Chociaż wydaje się niewymagającą postacią, to Marin robi z krokodyla świetny użytek, niepodzielnie rządząc na topie. Widzieliśmy nawet jak potrafił poradzić sobie w sytuacjach 1vs2, zabijając przeciwników i uchodząc z życiem. Jeśli zobaczymy Pustynnego Rzeźnika w wykonaniu top-lanera SKT, na pewno nie da on odetchnąć Smebowi na linii.
Dzień sądu
Nieprzespane noce, tysiące godzin treningu, olbrzymia odporność i determinacja. Już niedługo dowiemy się która z koreańskich potęg okaże się lepsza. Czy SK Telekom pozostanie niepokonane i jako pierwsza drużyna w historii zostanie podwójnym czempionem? A może czarny koń KOO Tigers przyniesie jedną z największych niespodzianek w historii? Jedno jest pewne – w Sobotę, 31 października o 13:00 oglądajcie z nami finał Mistrzostw Sezonu 2015 League of Legends – tego nie można przegapić.
Category:
LoL - ,,Klątwa'' Zwycięzców
Opublikowano | Administrator
„Klątwa mistrzostw świata” dotyka najlepsze drużyny globu już od czterech sezonów. Przekleństwo polega na tym, że triumfator najważniejszych zawodów sezonu nie kwalifikuje się na światowy czempionat w roku następnym. Wielu próbowało przełamać ten zwyczaj, ale nikomu się nie udało. Czy to przypadek, uzasadnione zjawisko, a może faktycznie urok rzucony na puchar mistrzów?
Jeszcze przed startem sezonu 5 w świecie e-sportu znane były dwie klątwy: wspomniane już fatum mistrzów świata oraz klątwa, nomen omen, Teamu Curse (curse to z ang. właśnie… klątwa). Kres temu drugiemu urokowi położyła… zmiana nazwy drużyny na Team Liquid. Wiecznie czwarte Curse pod nową banderą zajęło trzecią pozycję zarówno w wiosennym, jak i w letnim splicie NA LCS i prysło drugie najstarsze przekleństwo w historii profesjonalnych zmagań LoL-a.
Jak to działa?
Cały czas jednak pozostaje w mocy urok mistrzostw świata, a ściślej ujmując – fatum dotyczące mistrzów świata. Czasy się zmieniają, jedni zawodnicy przychodzą, inni odchodzą, ale klątwa trwa.
Triumfatorzy sezonu pierwszego – Fnatic – nie dostali się na mistrzostwa sezonu drugiego. W tym czasie kwalifikacje były znacznie bardziej skomplikowane i decydowały wyniki osiągane w mniejszych turniejach. To one dostarczały punktów, które liczyły się w walce o wyjazd na światowy czempionat. Fnatic zajęło w tej klasyfikacji czwarte miejsce – pierwsze z tych, które nie dawały przepustki na MŚ.
Zwycięzcy drugiego sezonu – Taipei Assassins – również nie dostali się na mistrzostwa w roku następnym. Co prawda przez cały sezon radzili sobie bardzo dobrze, ale decydujący turniej kwalifikacyjny okazał się kompletną klapą. TPA szybko odpadło z rywalizacji w meczu ze świetnie dysponowanym Gamania Bears, które wygrało całe zawody. Ewidentnie zabrakło zmagającego się z kontuzjami Toyza oraz Mistake’a, który niedoceniany zdecydował się odejść na e-sportową emeryturę.
Trzeci sezon to początek koreańskiego panowania na arenie międzynarodowej. SKT T1 w świetnym stylu zwycięża w mistrzostwach sezonu 3 i wydaje się, że ten zespół na pewno nie będzie miał problemów z przełamaniem klątwy. A jednak. SK Telecom T1 zmaga się w 2014 roku z wieloma problemami – kontuzjami PoohManDu, słabszą formą Pigleta, Impacta i Bengiego i początkami taktyki rywali mającej na celu całkowitą eliminację Fakera z gry. Koreańczykom udaje się dostać do turnieju kwalifikacyjnego, ale przegrana z Najin White Shield kładzie kres ich marzeniom o obronie tytułu. Klątwa trwa. Interesujący jest jednak fakt, że SKT T1 grało wtedy w takim samym składzie jak ten, w którym triumfowało na MŚ.
W czwartym sezonie triumfuje Samsung White. Dochodzi jednak do dziwnej sytuacji – z zespołu odchodzą wszyscy zawodnicy. Całkowicie przebudowany Samsung nie potrafi nawiązać walki z innymi drużynami koreańskiego LCK i staje się drużyną dołu tabeli. Nie ma mowy o awansie na najważniejsze zawody, a tym bardziej, o obronie trofeum. Interesujący jest jednak fakt, że dwóch z pięciu zawodników, którzy wygrywali zeszłoroczne zawody, przybyło na mistrzostwa w nowych barwach - mowa tu o Impie i PawN’ie.
Trwa tylko rok
Klątwa mistrzostw ma jednak to do siebie, że działa tylko jeden rok. Po tym jednym, często bardzo nieudanym i pozbawionym sukcesów sezonie wszystko… wraca do normy.
Fnatic nie pojechało na MŚ sezonu 2, ale już w s3 i s4 mogliśmy zobaczyć ten zespół, zarówno w Szanghaju, jak i Azji Południowo-Wschodniej oraz Korei . Inna sprawa, że FNC pokazało dwa całkowicie odmienne oblicza. W sezonie trzecim dotarło nawet do półfinału, gdzie ostatecznie uległo chińskiemu Royal Clubowi, natomiast w sezonie czwartym nie potrafiło nawet wyjść z grupy, chociaż walczyło o awans do samego końca. Teraz Fnatic ponownie gościło w półfinałach – historia zatoczyła koło. Niestety ze składu, który triumfował w sezonie pierwszym nie pozostał już nikt. Ostatnia dwójka rozstała się z organizacją przed tym sezonem: Cyanide zakończył karierę, a xPeke postanowił stworzyć własną drużynę i świetnie radzi sobie w barwach Origen.
Co po roku kryzysu stało się z Taipei Assassins? TPA pojechało na mistrzostwa sezonu czwartego! Co prawda nie poradziło sobie w fazie grupowej i rywalizację ukończyło na ostatniej pozycji, ale na turnieju było. Niestety, obecnie tajwański potentat przeżywa największy kryzys od czasu powstania drużyny i Zabójcom z Taipei nie udało się dostać na mistrzostwa sezonu 5… Z mistrzowskiego składu nie ostał się już nikt – zawodnicy pokończyli e-sportowe kariery, ale trójka z nich postanowiła wrócić na scenę – Toyz i Stanley znajdują się w składzie Hongkong eSports , natomiast Bebe występuje w przeciętniaku LMS – drużynie Assassin Sniper, czyli drugim zespole organizacji z Taipei.
Tymczasem zwycięzcy z roku 2013, czyli Koreańczycy z SK Telecom T1, podobnie jak Fnatic, ponownie grają o najwyższą stawkę i zameldowali się w półfinale, gdzie zmierzą się z europejskim Origen. W składzie SKT ze złotego składu pozostali co prawda już tylko Faker i Bengi, ale zespół wzmocniony świeżą krwią w postaci tria Marin-Bang-Wolf, był i nadal jest faworytem całego turnieju.
Finaliści też nie mają łatwo
Może jednak klątwa nie dotyczy tylko triumfatorów… Bo co łączy francuskie against All authorities, koreańskie Azubu Frost I chiński Starhorn Royal Club? Odpowiedź jest prosta – wszystkie drużyny przegrywały w finale Mistrzostw Świata, by sezon później… w ogóle nie pojechać na światowy czempionat. Z tym, że w tym gronie możemy znaleźć także obrońcę honoru światowego e-sportu. Mianowicie Royal Club potrafił zająć drugą pozycję… dwa razy z rzędu. Jest to wyjątek na globalną skalę, bo chińska formacja, po zdobyciu wicemistrzostwa świata, nie dość, że na kolejne mistrzostwa pojechała, to jeszcze obroniła swoją pozycję. Niestety, później nie było już tak dobrze. Drugie miejsce z sezonu 4 to ostatni do tej pory występ SHRC na najważniejszym turnieju League of Legends – w tym roku utytułowana drużyna nie dość, że nie zakwalifikowała się na mistrzostwa, to jeszcze spadła z rodzimego LPL… dwukrotnie. To pokazuje jak ciężko utrzymać się na szczycie.
Osobnym przypadkiem jest YellOwStaR, który po występie w finale sezonu pierwszego w składzie aAa, zmienił drużynę i zagrał na mistrzostwach świata s2 w barwach SK Gaming. Ale francuski wspierający (a wcześniej strzelec) w ogóle jest fenomenem. To jeden z dwóch graczy, którzy na swoim koncie mają grę na każdym czempionacie, począwszy od sezonu pierwszego aż do obecnego, piątego.
A w tym roku?
W tym sezonie legendarni już gracze w ogóle radzą sobie nadspodziewanie dobrze. W półfinałach mogliśmy zobaczyć aż czterech finalistów poprzednich mistrzostw, a na tegorocznych turnieju było ich w sumie sześciu (Imp i PawN odpadli wcześniej). Tymczasem Bengi i Fakerwystępujący w SKT T1 pokonali broniącego barw Origen xPeke i postarają się zgarnąć historyczny, drugi tytuł. Jednocześnie wspomniany już YellOwStaR poległ wraz z Fnatic w pojedynku z koreańskim KOO Tigers. Ci czterej zawodnicy to żywe legendy tej gry i każdy z nich godny jest najwyższego podziwu – utrzymanie się na tak wysokim poziomie przez tyle czasu to niezwykłe osiągnięcie. Szczególny szacunek należy się xPeke i Yellowstarowi – ta dwójka stała po przeciwnych stronach barykady w finale sezonu pierwszego, a teraz miała szansę zmierzyć się w decydującym starciu sezonu piątego. Niewiarygodne.
Już najwyższy czas
Czy tegorocznym triumfatorom uda się przeciwstawić fatum, które stanie się ich udziałem? Poziom jest coraz wyższy i jednocześnie coraz bardziej wyrównany, a nowych graczy nie brakuje – można powiedzieć więc tylko jedno: będzie ciężko. W przeszłości e-sport wielokrotnie udowadniał jak nieprzewidywalny i nielogiczny potrafi być. Przełamanie przekleństwa okazało się niemożliwe zarówno dla tych, którzy mistrzostwo wywalczyli po wyrównanym turnieju – Fnatic oraz Taipei Assassins, jak i dla całkowitych dominatorów – SK Telecom T1 oraz Samsunga White. Mając doświadczenie z poprzednich sezonów, można więc powiedzieć, że nic nie stoi na przeszkodzie, by klątwa przetrwała jeszcze kilka lat. Ale z drugiej strony – nikt nie wymaga od triumfatorów obrony tytułu, a „tylko” kwalifikacji na następny turniej… Jak to możliwe, że do tej pory nikomu się nie udało? Musi w tym być trochę magii. Tej e-sportowej.
Category: